لغت نامه دهخدا چاشتخواران. [ خوا / خا ] ( اِخ ) نام محلی. نام صحرایی، منزلگاهی در بیابان، بین راه گرگان و ری: یک روز به منزلی که آن را چاشتخواران گویند خواسته بود پدر که پسر را فروگیرد. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 133 ).
