پیماییدن.[ پ َ / پ ِ دَ ] ( مص ) پیمودن. رجوع به پیمودن شود.
فرهنگ عمید
= پیمودن
فرهنگ فارسی
( مصدر ) پیمودن: همی خواهم ای داور کردگار. که چندان امان یابم از روزگار. که از تخم ایرج یکی نامور ببینم ابر کینه بسته کمر... چو دیدم چنین زان سپس شایدم کجا خاک بالا بپیمایدم. ( شا. بخ ۹۳: ۱ لغ. ) پیمودن
