لغت نامه دهخدا ( وظبة ) وظبة. [ وَ ب َ ] ( ع اِ ) فرج ستورمادگان شکافته سم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). فرج مادیان و سایر ستور[ ان ] سم شکافته. ( از ناظم الاطباء ).
