هلنند

لغت نامه دهخدا

هلنند. [ هََ ل َ ن َن ْ] ( ص ) مردم بیکاره و هیچکاره. ( برهان ):
چو او ماه شکاف است شما ابر چرایید
چو او چست و ظریف است شما چون هلنندید؟مولوی.

= هلپند