هشاشه

فرهنگ معین

(هَ ش ) [ ع. هشاشة ] (مص ل. ) شاد شدن، شادمانی.

فرهنگ فارسی

۱-(مصدر ) شادمانی نمودن. ۲- (اسم ) شادمانی تازهرویی.
قربه هشاشته: مشکی که از وی آب چکد بسبب تنگی پوست.

ویکی واژه

هشاشة
شاد شدن، شادمانی.