کلمهی «نیحان» در فارسی به معنای خمیدن یا متمایل شدن شاخه درخت است. این واژه در متون کهن و ادبیات فارسی برای توصیف حالتی به کار رفته که شاخهها به دلیل وزن میوه، باد، یا رشد طبیعی خود به سمت پایین یا جانبی خم میشوند. «نیحان» نشاندهنده انعطافپذیری و تغییر حالت شاخهها است و معمولاً با زیبایی و حالت طبیعی درختان همراه است. در ادبیات کلاسیک، شاعران و نویسندگان از این واژه برای ایجاد تصویر ذهنی از طبیعت و حالات درختان بهره بردهاند. همچنین، این واژه میتواند به معنای افتادگی یا خم شدن به دلیل فشار یا سنگینی نیز کاربرد داشته باشد و گاهی در وصف رفتار انسانی یا استعارههای ادبی نیز به کار رفته است. از نظر معنایی، نیحان با واژههایی مانند خمیدگی، انحنا، متمایل شدن و افتادگی شاخه مرتبط است.