نصاء

لغت نامه دهخدا

نصاء. [ ن ِ ] ( ع مص ) موی پیشانی یکدیگر را گرفتن. ( آنندراج ). مناصاة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به مناصاة شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
دلایل
دلایل
باسلیقه
باسلیقه
نقض
نقض
نسل
نسل