ناهیختن

لغت نامه دهخدا

ناهیختن. [ ت َ ] ( مص منفی ) ناآهیختن. مقابل آهیختن. رجوع به آهیختن شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
نجات
نجات
خاص
خاص
عزیز
عزیز
تازه
تازه