لغت نامه دهخدا نارجه. [ ج َ ] ( اِخ ) دهی است بزرگ از اعمال مالقه چند شهری و آن را بستانهای زیبا در میان گرفته است و بدان نهری است که بیننده را مسحور سازد. ( الحلل السندسیه ج 1 ص 215 و 216 ).
