معنی مکرشه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( مکرشة ) مکرشة. [ م ُ ک َرْ رِ ش َ ] ( ع اِ ) بدره خربزه. ( منتهی الارب ) ( فرهنگ جانسون ). یک برش خربزه. ( ناظم الاطباء ). ماتعقف بزره من انواع البطیخ. ( تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ) ( محیطالمحیط ).
مکرشة. [ م ُ ک َرْ رَ ش َ ] ( ع اِ ) نوعی از خوردنی که از گوشت و پیه در پاره گرد بریده شکنبه شتر ترتیب دهند. ( از اقرب الموارد ).