لغت نامه دهخدا
مهیع. [ م َهَْ ی َ ] ( ع ص ) راه روشن. ج، مهایع. ( منتهی الارب، ماده هَ ی ع ). طریق مهیع؛ راه گشاد و فراخ.
مهیع. [ م َهَْ ی َ ] ( ع ص ) راه روشن. ج، مهایع. ( منتهی الارب، ماده هَ ی ع ). طریق مهیع؛ راه گشاد و فراخ.
راه روشن جمع مهایع طریق مهیع