منصَل‌الال واژه‌ای است که در لغتنامه‌های کهن به‌عنوان نامی برای ابزار تیزکنندهٔ پیکان‌ها و نیزه‌ها به کار رفته است. این ترکیب عربی، از دو بخش مِنصَل به معنای تیزکننده و الال به معنای نیزه و پیکان تشکیل شده و در مجموع به وسیله‌ای اشاره دارد که برای تیز کردن سرنیزه‌ها و نوک پیکان‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است. کاربرد این واژه بیشتر در متون قدیمی و تخصصی مربوط به ادوات جنگی و شکار دیده می‌شود.
در فرهنگ‌های لغت تاریخی، از این واژه با تعریف «رجوع به منصَل‌اَسِنَّة» یاد شده که به‌طور دقیق‌تر همان وسیلهٔ تیزکنندهٔ نیزه‌ها معنی می‌دهد. این ابزار در دوران پیشین، که سلاح‌های سرد رواج داشت، برای حفظ کارایی و تیزی سلاح‌های نوک‌تیز ضروری بود. بنابراین، منصَل‌الال تنها یک نام نیست، بلکه نشان‌دهنده‌ی یکی از ابزارهای مهم در نگهداری تجهیزات جنگی و شکار در تمدن‌های کهن است.
امروزه این واژه به‌دلیل تغییر سبک زندگی و جایگزینی سلاح‌های گرم، کمتر در گفتار روزمره به کار می‌رود، اما در مطالعات تاریخی و تحقیقات مربوط به تاریخ علم و فناوری اهمیت خود را حفظ کرده است. بررسی چنین واژه‌هایی به درک بهتر پیشینهٔ صنعت و ابزارسازی در تمدن‌های گذشته کمک شایانی می‌کند و گویای ظرافت و تخصص نیاکان ما در حوزه‌های مختلف است.