لغت نامه دهخدا منصع. [ م َ ص َ ] ( ع اِ ) انجمن یا جای خالی کرده جهت بول و قضای حاجت. ج، مناصع. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). انجمن و مجلس و یا جایی که جهت بول و قضای حاجت تخلیه کنند. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
