مقذ

مقذ. [ م َ ق َذذ ] ( ع اِ ) پس دو گوش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). آنچه بین دو گوش است از پس. ( از اقرب الموارد ) ( از بحرالجواهر ). || منتهای روییدنگاه موی پس سر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). منتهای روییدنگاه موی ازمؤخر سر و گویند از مقدم آن. ( از اقرب الموارد ).
مقذ. [ م ِ ق َذذ ] ( ع اِ ) افزار پر بریدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ابزاری که بدان پر می برند برای نصب کردن به تیر. ( ناظم الاطباء ). || کارد پرتراش یا عام است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). کارد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).