لغت نامه دهخدا ( مقبوبة ) مقبوبة. [ م َ ب َ ] ( ع ص ) سرة مقبوبة؛ ناف لاغر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). باریک و لاغر. مقبوب. ( ناظم الاطباء ).
