معفن. [ م ُ ع َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) بدبوکننده. گنداننده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || دوایی را گویند که به حرارت غریبه خود فاسد گرداندمزاج عضو را، و رطوبات و ارواح آینده به سوی آن رامتعفن گرداند و تمام آن را به تحلیل برد و باقی را قابل اینکه بگرداند جزو عضو نگرداند. ( فهرست مخزن الادویه ). هر ماده ای که موجب فساد بافت یا بروز غانقریا در عضوی گردد. و رجوع به کتاب دوم قانون ابوعلی سینا ص 145 و لاروس طبی شود.
