مضروبه

لغت نامه دهخدا

( مضروبة ) مضروبة. [ م َ ب َ ] ( ع ص ) ارض مضروبة؛ زمین پشک زده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
دقت
دقت
اندر
اندر
کس ننه
کس ننه
سایکو
سایکو