لغت نامه دهخدا ( مصهرجة ) مصهرجة. [ م ُ ص َ رَ ج َ ] ( ع ص ) مصهرج. ساروج کرده شده. گویند: برکة مصهرجة؛ به صاروج برآورده. ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
