لغت نامه دهخدا
- مشیئةاﷲ؛ عبارت از تجلی ذات و عنایت سابق پروردگار است برای ایجاد معدوم و یا اعدام موجود. و اراده عبارت از تجلی اوست برای ایجاد معدوم. پس مشیئة و اراده، عموم و خصوص من وجه است. ( از تعریفات جرجانی ).
- مشیئة الهی بر چیزی قرار گرفتن؛ مقدر کردن آن. ( از اقرب الموارد ).
