لغت نامه دهخدا ( مشروسة ) مشروسة. [ م َ س َ ] ( ع ص ) ابل مشروسة؛ شترانی که در لب آنها خارش باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). شتری که بیماری «شُرس » گرفته باشد. ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ).
