مشجع

لغت نامه دهخدا

مشجع. [ م َ ج ِ ] ( ع ص ) نیک دیوانه.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نهایت جنون. ( از محیط المحیط ) ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ).
مشجع. [ م ُ ج ِ ] ( ع ص ) دل دهنده. دلیرکننده. تشجیعنماینده. ( از ناظم الاطباء ). شجاعت انگیز. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و کانوا ایضاً قد استخرجوالحنا آخر یقال له المشجع کانت تستعمله قادة الجیوش.( رسائل اخوان الصفا، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).