لغت نامه دهخدا ( مسنیة ) مسنیة. [ م َ نی ی َ ] ( ع ص ) تأنیث مسنی: أرض مسنیة؛ زمین سیراب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). مسنوة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و رجوع به مسنوة شود.
