لغت نامه دهخدا
مستعید. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استعادة. عادت خویش کننده چیزی را. || خواهنده اعاده و تکرار مطلبی. ( اقرب الموارد ). رجوع به استعادة شود.
مستعید. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استعادة. عادت خویش کننده چیزی را. || خواهنده اعاده و تکرار مطلبی. ( اقرب الموارد ). رجوع به استعادة شود.
عادت خویش کننده چیزی را
