لغت نامه دهخدا مرغ زبانک. [ م ُ زَ ن َ ] ( اِ مرکب ) بار درختی است که به شکل زبان گنجشک شود، و آن را به تازی لسان العصافیر خوانند. ( جهانگیری ) ( برهان ). رجوع به زبان گنجشگ شود.
