مرجاء واژه‌ای فارسی و عربی‌الاصل است که به معنای مرجع، محل رجوع یا کسی که مورد اعتماد برای استفتا، راهنمایی یا تصمیم‌گیری است به کار می‌رود. این واژه معمولاً در متون دینی، فقهی و ادبی دیده می‌شود و نشان‌دهنده جایگاه کسی یا چیزی است که انسان‌ها برای حل مسائل و پرسش‌های خود به او مراجعه می‌کنند.
در معنای دینی، مرجاء به فرد یا نهادی گفته می‌شود که دانش و صلاحیت کافی دارد و مردم برای دریافت پاسخ شرعی یا راهنمایی اخلاقی به او رجوع می‌کنند. به عنوان مثال، در فقه شیعه، علما و مجتهدان به عنوان مراجع تقلید شناخته می‌شوند و مردم برای مسائل دینی و فقهی خود به آنان مراجعه می‌کنند.
از نظر ادبی، مرجاء می‌تواند به معنای پناهگاه، محل اتکا یا کسی که می‌توان به او اعتماد کرد نیز باشد. در این کاربرد، واژه مرجاء علاوه بر معناهای رسمی و دینی، نماد امنیت، اعتماد و اعتبار در روابط انسانی است و نشان می‌دهد که داشتن کسی یا چیزی که بتوان به او رجوع کرد، برای انسان اهمیت زیادی دارد.