محمدسعید اشرف مازندرانی

[ویکی فقه] اَشْرَف ِ مازَنْدَرانی، محمد سعید (د ۱۱۱۶ق /۱۷۰۴م )، ادیب، خطاط، نقاش، فقیه و شاعر دربار اورنگ زیب و عظیم الشأن گورکانی.
وی فرزند محمد صالح مازندرانی و از سوی مادر نوه محمد تقی مجلسی اصفهانی است.
نصرآبادی، محمدطاهر، ج۱، ص۱۸۱، تذکره، تهران، ۱۳۱۷ش.
وی افزون بر دانش اندوزی از محضر پدر و دایی خویش، محمد باقر مجلسی، به درک محضر میرزا قاضی، شیخ الاسلام اصفهان و آقا حسین خوانساری معروف به محقق خوانساری نیز نایل آمد.
آرزو، علی، ج۱، ص۱۴۳، مجمع النفائس، به کوشش زیب النساء سلطان علی، تهران، ۱۳۵۶ش.
اشرف پس از درگذشت دو تن از عزیزان خویش، نخست محمد رفیع فرزند خردسالش، و سپس محمدتقی مجلسی، نیای خود که تأثیری ژرف بر وی نهاد،
اشرف مازندرانی، محمدسعید، ج۱، ص ۱۱۸- ۱۲۵، دیوان، به کوشش محمدحسن سیدان، تهران، ۱۳۷۳ش.
...