محترث

لغت نامه دهخدا

محترث. [ م ُ ت َ رِ ] ( ع ص ) کشت کننده. ( از اقرب الموارد ). کشتکار و کشاورز و زارع و قلبه ران. || کاسب و کسب کننده و ورزنده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(مُ تَ رِ ) [ ع. ] (اِفا. ) ۱ - احتراز کننده. ۲ - خویشتن دار.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ابجد فال ابجد فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال احساس فال احساس فال کارت فال کارت