محاقل

لغت نامه دهخدا

محاقل. [ م ُ ق ِ ] ( ع ص ) کشاورز. ( منتهی الارب ).
محاقل. [ م َ ق ِ ] ( ع اِ ) ج ِ محقلة، کشتزار. ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تقسیم
تقسیم
زیبا
زیبا
باایمان
باایمان
حق الزحمه
حق الزحمه