لغت نامه دهخدا متمئر. [ م ُ م َ ءِرر ] ( ع ص، اِ ) ( از «ت م ر» ) نره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ازمحیطالمحیط ). نره سخت و نره سخت نعوظ. ( ناظم الاطباء ). || کلاکموش سخت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ذیل اقرب الموارد ) ( ازمحیطالمحیط ). || نیزه سخت. ( آنندراج ).
