متفیظ

لغت نامه دهخدا

متفیظ. [ م ُ ت َ ف َی ْ ی ِ ] ( ع ص )جان دهنده. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). کسی که نثار میکند جان خود را. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
بنت
بنت
طعمه
طعمه
اسرع وقت
اسرع وقت
چسی
چسی