لغت نامه دهخدا متجوع. [ م ُ ت َ ج َوْ وِ ] ( ع ص ) گرسنه و خود را گرسنه دارنده به قصد. ( آنندراج ). کسی که خود را عمداً گرسنه می دارد. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تجوع شود.
