شوخ

شوخ واژه‌ای است که معانی متنوعی دارد و در زبان فارسی به کار می‌رود. یکی از معانی آن، به معنای فردی گستاخ و بی‌حیا است که ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی به‌طور نامناسبی رفتار کند.

از سوی دیگر، این کلمه به معنای زنده دل و خوشحال نیز کاربرد دارد، که نشان‌دهنده روحیه شاداب و سرزنده فرد است.

در برخی موارد، شوخ به عنوان اصطلاحی برای توصیف دزدی یا سرقت نیز به کار می‌رود، که به نوعی به رفتارهای غیرقانونی اشاره دارد.

همچنین، این واژه می‌تواند به زیبایی ظاهری اشاره کند و به افراد خوشگل نسبت داده شود.

در نهایت، در معنای دیگر، شوخ به چرک یا ریم اشاره دارد، که به وضعیت نامطلوب یا کثیف اشاره می‌کند.

تصویر معنی شوخ

لغت نامه دهخدا

شوخ. ( اِ ) چرک. ( فرهنگ جهانگیری ). چرک جامه که به تازی آن را وسخ گویند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). وسخ. ( یادداشت مؤلف ). وسخ و کرس و ریم و کلخج باشد که بر تن و جامه نشیند و گروهی از عامه چرک گویند. ( از لغت فرس اسدی ). چرک جامه وچرک بدن. ( غیاث اللغات ). چرکی باشد که بر بدن و جامه نشیند و بعربی وسخ گویند. ( برهان ). چرک و وسخی که بر بدن و جامه نشیند. ( از ناظم الاطباء )

فرهنگ معین

(اِ ) چرک، ریم.
(ص. ) ۱ - گستاخ، بی حیا. ۲ - زنده دل، خوشحال. ۳ - دزد. ۴ - خوشگل.

جملاتی از کلمه شوخ

نغمه شوخی که زد بر کاسه منصور سنگ دور اول از لب پیمانه ما شد بلند

مگر از پرده بیرون آمد آن شوخ پری پیکر که یک سر آشکارا شد همه اسرار پنهانم

ما اولین بار در سال ۱۹۷۱ وقتی که من دوران دانشگاهم را سپری می‌کردم و جابز هنوز به مدرسه می‌رفت با همدیگر آشنا شدیم. یک دوست به من گفته بود که خوب است با استیو جابز آشنا بشوم چون او هم از الکترونیک خوشش می‌آید و از آن گذشته شوخ‌طبع هم می‌باشد.

برناردی در سال ۱۹۸۵ در ۷۴ سالگی «سخت پوست، طاس و عینکی» توصیف شد و چهار سال بعد گفته شد که او «حس شوخ‌طبعی شیطانی» داشت.