متتالیان

لغت نامه دهخدا

متتالیان. [ م ُ ت َ ] ( ع ص، اِ ) تثنیه متتالی. دو متتالی. و رجوع به ماده قبل شود. || ( اصطلاح منطق )... متتالیان دو امری باشند که میان اول و ثانی ایشان چیزی از ایشان نباشد خواه متفق باشند در تمام نوع چون خانه و خانه، خواه مختلف چون صفی از حجر و شجر. ( فرهنگ لغات و اصطلاحات فلسفی سیدجعفر سجادی صص 285-286 ). و رجوع به درةالتاج ج 3 از فن دوم ص 96 شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اسکل
اسکل
پوزیشن
پوزیشن
اگزجره
اگزجره
رسا
رسا