لغت نامه دهخدا مأوی ساختن. [ م َءْ وا / وی ت َ ] ( مص مرکب ) مأوی کردن. اقامت کردن. جای گرفتن: صد چو ناصر سبوکشان دیدم بر در دیر ساخته مأوی.( منسوب به ناصرخسرو ).
