لغت نامه دهخدا ( قوزعة ) قوزعة. [ ق َ زَ ع َ ] ( ع مص ) مغلوب شدن و گریختن. ( منتهی الارب )( اقرب الموارد ): قوزع الدیک قوزعة؛ مغلوب شد و گریخت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
