قزیح به معنای زیبا و دلنشین است و به نوعی به عنوان یکی از صفات زیبایی شناخته می‌شود. این واژه در اصل از ملیح که به معنی زیباست، نشأت گرفته و به نوعی وابسته به آن محسوب می‌شود. در واقع، قزیح به عنوان صفتی از ملیح به کار می‌رود و هر دو واژه به زیبایی و جذابیت اشاره دارند. بحث در مورد ریشه این کلمات نشان می‌دهد که ملیح از ملح و قزیح از قزح می‌آید. این ارتباط بین واژه‌ها به نوعی نشان‌دهنده عمق زیبایی و دلنشینی است که در زبان عربی وجود دارد. بنابراین، می‌توان گفت که قزیح نه تنها یک واژه، بلکه تجلی زیبایی و هنر در بیان احساسات و زیبایی‌های طبیعی است.
