نغز

کلمه نغز در زبان فارسی به معنای هر چیز زیبا، لطیف و خوشایند است. این واژه برای توصیف اشیاء، آثار هنری، یا حتی رفتارها و شخصیت‌ها به کار می‌رود که دارای ویژگی‌های خاص و جالبی هستند که توجه را جلب می‌کنند و حس خوبی را منتقل می‌کنند.

توضیحات بیشتر:

زیبایی و لطافت: نغز به معنای زیبایی و لطافت است. مثلاً یک شعر نغز، شعری است که از نظر ادبی زیبا و دلنشین است.

بدیع و نوآورانه: این واژه همچنین به معنای بدیع و نوآورانه است. به عبارتی، چیزی که تازه و غیرمعمول باشد و حس تازگی را به مخاطب القا کند.

خوشایند بودن: نغز به چیزهایی اطلاق می‌شود که دیدن یا تجربه کردن آن‌ها خوشایند است. این می‌تواند شامل مناظر طبیعی، آثار هنری، یا حتی رفتارهای انسانی باشد.

لغت نامه دهخدا

نغز.[ ن َ ] ( ص ) خوب. نیک. نیکو. ( برهان قاطع ). چیزی نیکو و زیبا و بدیع و عجب از نیکوئی. هر چیز عجیب از نیکوئی. ( یادداشت مؤلف از فرهنگ اسدی ). هر چیزی عجیب و بدیع که دیدنش خوش آید. ( برهان قاطع )

فرهنگ معین

(نَ ) (ص. ) خوب، نیک، بدیع.

فرهنگ عمید

هر چیز عجیب و بدیع که دیدنش خوشایند باشد، خوب، نیکو، لطیف، بدیع.

فرهنگ فارسی

خوب، نیکو، لطیف، بدیع، عجیب وبدیع، فصیح، خوش سخن
( صفت ) ۱ - خوب خوش نیکو. ۲ - عجیب و بدیع. ۳ - نرم و لطیف: ( صفرای احمر ) بچشیدن سخت تلخ نبود و بقوام روغن بود و بپسودن نغز بود همچو روغن... ۴ - چست چابک.
بر آغالیدن قوم را و تباهی افکندن بین قومی ٠

ویکی واژه

خوب، نیک، هر چیز عجیب و بدیع یکی پر خرد مرد پاکیزه مغز/ که بودش زبان پر ز گفتار نغز «فردوسی»

جملاتی از کلمه نغز

دخت کسری ز نسل کیکاوس درستی نام، نغز چون طاوس
تا رسم در زمان بود ازگفته‌های نغز تا نام در جهان بود ازکلک و دفترا
ز عقل پیر ضیا و ز نفس نور بدهر؟ ز طبع من سخن نغز آبدار بماند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم