قزمیت

کلمه قزمیت در زبان فارسی به معنای زهوار در رفته، درب و داغون یا فاقد کارآیی به کار می‌رود. این اصطلاح به طور عامیانه برای توصیف چیزها یا افرادی که به شدت فرسوده، خراب یا بی‌فایده شده‌اند، استفاده می‌شود. بر اساس اطلاعات موجود در منابعی چون آبادیس و پارسی ویکی، این واژه در اصل از زبان ترکی (آذری) به فارسی انتقال یافته و در معنای مغز گردوی خشک و پلاسیده به کار می‌رفته است. به طور خلاصه، قزمیت به عنوان یک اصطلاح عامیانه به توصیف وضعیت چیزها یا افرادی می‌پردازد که کارکرد خود را از دست داده‌اند یا به شدت آسیب دیده‌اند.