لغت نامه دهخدا ( قرمیة ) قرمیة. [ ق ِ می ی َ ] ( ع اِ ) گره اصل حلقه بینی شتر که از موی و غیر آن سازند. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). ج، قَرامی. ( اقرب الموارد ).
