قتس

لغت نامه دهخدا

قتس. [ ق ِ ت ِ ] ( اِخ ) معرب ستس نام مکانی است که در متن عربی ابن البیطار بغلط فیبس آمده است. رجوع به مفردات ابن البیطار و ترجمه آن ( لکلرک ) ذیل کلمه طوقریوس شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تعمیم
تعمیم
نکوهیدن
نکوهیدن
معجر
معجر
فان
فان