دانشنامه اسلامی
اصل و ریشه این نام نامعلوم است و وجوهی که آورده اند، مانند برگرفته شدن آن از ابراهیم، مورد یقین نیست در سند، براهویی را عموماً به مردم کوهستان های کلات اطلاق می کنند. و احتمال می دهند که از براهو مشتق شده است و صورت سیرائیکی (جطکی ) ابراهیم است که بر مسلمان بودن آنها در برابر همسایگان جط هندو اشاره دارد. زبان براهویی منشأ دراویدی دارد که ممکن است زبان اقوام بومی ارتفاعات کلات، قبل از ورود ایلات و طوایف براهویی و بلوچ به این سرزمین، بوده باشد، (ه د، براهویی، زبان ). براهوییها مسلمان و سنی مذهبند و برخی از آن ها نیز به فرقه ذکری منتسب هستند.
نژاد
براهوییها را بازمانده اقوام اولیه ساکن ایران و هند، قبل از هجوم آریاییها دانسته اند که در هندوستان به دراویدیان شهرت یافتند و طبقه پاریا یا نجس از این دسته اند. تقریباً همه محققان، بنابر ویژگیهای ظاهری و اندامی براهوییها، آنها را غیر بلوچ می دانند. براهوییها قامتی کوتاه و صورتی گرد و فربه دارند، در صورتی که بلوچها بلند و لاغر اندام و باریک صورتند، موی و ریش عده ای از براهوییها خرمایی، و برخی دیگر سیاه و مجعد است.
جمعیت
مطابق قدیمی ترین برآورد جمعیتی، مردان جنگی قبایل عمده براهویی حدود ۱۰۳ هزار نفر تخمین زده می شدند. در سرشماری ۱۳۱۹ق /۱۹۰۱م جمعیت براهوییهای قلمرو امارت کلات ۳۰۰ هزار نفر ذکر شده است. در منابع به ۸۶۱ هزار تن براهویی زبان در کلات و ۱۸ هزار تن در افغانستان اشاره شده است. در ۱۳۷۷ش جمعیت عشایری کوچنده براهویی در ایران - که عمدتاً در محدوده شهرستانهای زابل، زاهدان و بیرجند به سر می برند - ۹۱۷، ۳ نفر (۵۸۳ خانوار) بوده است.
خاستگاه قومی
...
