دانشنامه اسلامی
آیت الله العظمی سید ابو القاسم خویی شب پانزدهم ماه رجب سال ۱۳۱۷ هجری قمری، در خانوادۀ علم و دانش و تقوا در شهرستان خوی دیده به جهان گشود. ایشان در ۱۳ سالگی همراه برادر بزرگ خویش مرحوم سید عبد الله خویی و دیگر افراد خانواده رهسپار نجف شد. آیت الله خویی در خلال تحصیل، به تدریس نیز می پرداخت و هر کتابی را که می آموخت، کتاب پیش از آن را تدریس می کرد. ایشان سالها به تدریس خارج فقه و اصول و تفسیر قرآن کریم اشتغال داشت. آیت الله خویی در سال ۱۳۵۰ هجری قمری، به زیارت حضرت امام رضا علیه السلام نایل آمده و در سال ۱۳۵۳ هجری قمری، به حج مشرف شدند.آیت الله خویی پس از یادگیری مقدمات نزد بزرگان و اساتید سطح، از جمله پدر بزرگوارش به تدریس کتب درسی فقه و اصول پرداخت و در ۲۱ سالگی به درس خارج روی آورد و در فقه و اصول از خرمن دانش دانشوران نام آور حوزۀ نجف خوشه ها چید و فیض هابرگرفت. برخی از آن بزرگان عبارتند از: - آیت الله شیخ فتح الله شریعت اصفهانی، - آیت الله میرزای نائینی، - آیت الله آقا ضیاء عراقی، - آیت الله شیخ محمد حسین غروی اصفهانی، - آیت الله میرزا علی آقا شیرازی فرزند میرزای شیرازی، - آیت الله شیخ محمد جواد بلاغی نجفی، - آیت الله سید حسین بادکوبه ای، - آیت الله آقامیرزا علی آقا قاضی. سرانجام این عالم بزرگ پس از ۹۶ سال حیات پر افتخار و بر جای نهادن خدمات بزرگ دینی و دهها اثر جاویدان در هشتم صفر سال ۱۴۱۳ هجری قمری به دیار باقی شتافت و غریبانه و بدون تشییع در مسجد خضرا به خاک سپرده شد.
[ویکی فقه] قاعده الفراغ و الصحه و الاجتهاد و التقلید (مصباح الاصول). کتاب" قاعدة الفراغ و الصحة و... الاجتهاد و التقلید (مصباح الاصول) " مجموعۀ درسهای استاد الفقهاء و المجتهدین، آیت الله سید ابو القاسم خویی است. مقرِّر درسهای استاد در این کتاب، آیت الله سید محمد سرور واعظ حسینی بهسودی از علمای بزرگ افغانستان و از شاگردان برجستۀ حضرت آیت الله خویی است( ۱۲۹۲- ۱۳۵۷ هجری شمسی).
آیت الله العظمی سید ابو القاسم خویی شب پانزدهم ماه رجب سال ۱۳۱۷ هجری قمری، در خانوادۀ علم و دانش و تقوا در شهرستان خوی دیده به جهان گشود. ایشان در ۱۳ سالگی همراه برادر بزرگ خویش مرحوم سید عبد الله خویی و دیگر افراد خانواده رهسپار نجف شد. آیت الله خویی در خلال تحصیل، به تدریس نیز می پرداخت و هر کتابی را که می آموخت، کتاب پیش از آن را تدریس می کرد. ایشان سالها به تدریس خارج فقه و اصول و تفسیر قرآن کریم اشتغال داشت. آیت الله خویی در سال ۱۳۵۰ هجری قمری، به زیارت حضرت امام رضا علیه السلام نایل آمده و در سال ۱۳۵۳ هجری قمری، به حج مشرف شدند.آیت الله خویی پس از یادگیری مقدمات نزد بزرگان و اساتید سطح، از جمله پدر بزرگوارش به تدریس کتب درسی فقه و اصول پرداخت و در ۲۱ سالگی به درس خارج روی آورد و در فقه و اصول از خرمن دانش دانشوران نام آور حوزۀ نجف خوشه ها چید و فیض هابرگرفت. برخی از آن بزرگان عبارتند از: - آیت الله شیخ فتح الله شریعت اصفهانی، - آیت الله میرزای نائینی، - آیت الله آقا ضیاء عراقی، - آیت الله شیخ محمد حسین غروی اصفهانی، - آیت الله میرزا علی آقا شیرازی فرزند میرزای شیرازی، - آیت الله شیخ محمد جواد بلاغی نجفی، - آیت الله سید حسین بادکوبه ای، - آیت الله آقامیرزا علی آقا قاضی. سرانجام این عالم بزرگ پس از ۹۶ سال حیات پر افتخار و بر جای نهادن خدمات بزرگ دینی و دهها اثر جاویدان در هشتم صفر سال ۱۴۱۳ هجری قمری به دیار باقی شتافت و غریبانه و بدون تشییع در مسجد خضرا به خاک سپرده شد.
درباره کتاب
مقرِّر درسهای استاد در این کتاب، آیت الله سید محمد سرور واعظ حسینی بهسودی از علمای بزرگ افغانستان و از شاگردان برجستۀ حضرت آیت الله خویی است( ۱۲۹۲- ۱۳۵۷ هجری شمسی). آیت الله بهسودی نیز، مانند استاد خویش، یکی از چهره های درخشان علما و فقهای شیعه در عصر حاضر است و از شاگردان برجستۀ درس ایشان می باشد.
موضوع
تقریرات درس خارج اصول حضرت آیت الله خویی. مؤلف در این کتاب به طرح و بررسی مباحث علم اصول و دیدگاه های اصولی استاد گرانقدر خود حضرت آیت الله خویی پرداخته است. وی با بیانی شیوا و رسا و دقتی ژرف در مباحث علم اصول، اثری ارزشمند ارائه کرده است.
ارزش و اعتبار کتاب
...
