گلابی که در فارسی شرقی به نام‌های ناک، کان و کاین شناخته می‌شود و در گذشته به اَمرود، کرپول و اَرمود نیز معروف بود، درختی گل‌دار از رده دولپه‌ای‌ها و خانواده گلسرخیان است. این جنس شامل حدود ۸۰۰ گونه مختلف است که برخی از گونه‌های شناخته‌شده آن شامل communis، persica، pyrifolia، syriaca و ussuriensis می‌باشد. گلابی معمولی یا گلابی عماد، از گونه communis است و میوه‌های آبدار و دانه‌های سنگی دارد که معمولاً شکل کشیده‌ای دارد. علاوه بر این، انواع دیگری از گلابی وجود دارند که به گلابی آسیایی معروفند و شکل آن‌ها به سیب شباهت دارد. در منابع آلمانی، منشأ گلابی به کوه‌های البرز نسبت داده شده است. گونه‌های وحشی این درخت در جنگل‌های گیلان و مازندران یافت می‌شوند و در زبان گیلکی و تالشی به نام‌های خوج، خج و سنگ خوج و در زبان مازندرانی به تلکا و سِتِکا شناخته می‌شوند.
