امرود در زبان فارسی به معنای گلابی است، این میوه در مناطق معتدل و گرم رشد می‌کند و به دلیل طعم خوشمزه و خواص غذایی‌اش مورد توجه قرار دارد.
معانی و ویژگی‌ها
امرود به میوه‌ای نرم و آبدار به نام گلابی اشاره دارد که دارای شکلی بیضی یا زنگوله‌ای و پوستی نازک است. رنگ آن می‌تواند از سبز تا زرد و قهوه‌ای متغیر باشد و طعم آن اغلب شیرین و گاهی کمی ترش است. این میوه به دلیل عطر و طعم خاصش در تهیه دسرها و آب‌میوه‌ها استفاده می‌شود. امرود غنی از پتاسیم، ویتامین C، فیبر، و آنتی‌اکسیدان‌هاست که به تقویت سیستم ایمنی بدن، بهبود گوارش و حفظ سلامت پوست کمک می‌کند.
ریشه واژه:
در زبان پهلوی، این واژه به شکل ارموت و انبروت آمده است. این نشان‌دهنده قدمت و ریشه‌های تاریخی این واژه در زبان‌های ایرانی است.
نام‌های محلی:
در برخی از مناطق ایران، این میوه با نام‌های مختلفی شناخته می‌شود. به عنوان مثال:
در آستارا به آن آرموت می‌گویند.
در منجیل به نام هومرو شناخته می‌شود.
در شفارود به آن اومبرو گفته می‌شود.
