فنقع

لغت نامه دهخدا

فنقع. [ ف َ ق َ ] ( ع اِ ) مرگ. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
فنقع. [ ف ُ ق ُ ] ( ع اِ ) موش. ( منتهی الارب ). مانند قنفع. ( اقرب الموارد ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فاسد
فاسد
تمسک
تمسک
گودوخ
گودوخ
زورق
زورق