کلمهی «فسملن» در فارسی به معنای سکنجبین است، یعنی شربتی که از سرکه و انگبین همراه با شکر یا قند تهیه میشود. این واژه ریشهی یونانی دارد و بهصورت تاریخی وارد زبان فارسی شده است. فسملن معمولاً به عنوان یک نوشیدنی خنککننده و خوشطعم در فصل تابستان یا برای رفع عطش و همچنین به عنوان طعمدهنده در برخی خوراکیها و سالادها به کار میرود. ترکیب سرکه و انگبین باعث میشود فسملن هم طعم شیرین داشته باشد و هم خاصیت ضدعفونیکننده یا گوارشی. در متون طب سنتی و آشپزی ایرانی، فسملن برای تقویت معده و رفع گرمازدگی توصیه شده است. این واژه بیشتر در منابع قدیمی و متون طب سنتی دیده میشود و در مکالمات روزمره کمتر استفاده میشود.
