در موسیقی، فاصله ترکیبی یا Compound Interval به فاصله‌ای گفته می‌شود که بزرگ‌تر از یک اُکتاو (هشتم) است. به عبارت دیگر، این نوع فاصله از ۸ نت یا بیشتر در مقیاس موسیقی تشکیل شده و معمولاً با افزودن یک اُکتاو به فواصل ساده (Simple Interval) ساخته می‌شود. برای مثال، فاصلهٔ نُت دو تا نُت سل در اُکتاو بالاتر یک نُهم است که یک فاصله ترکیبی به شمار می‌آید، زیرا بیش از اُکتاو (هشتم) است.
فاصله‌های ترکیبی معمولاً به دو دسته تقسیم می‌شوند:
فاصله‌های مرکب درست: فاصله‌هایی که از فواصل درست ساده مانند اُکتاو و چهارم درست بزرگ‌تر ساخته شده‌اند، مثل یازدهم یا پانزدهم.
فاصله‌های مرکب غیر درست: فاصله‌هایی که بر اساس فواصل بزرگ یا کوچک ساده ساخته شده‌اند، مانند نهم بزرگ یا دهم کوچک.
کاربرد فاصله‌های ترکیبی در موسیقی به نوازندگان و آهنگسازان این امکان را می‌دهد که ملودی‌ها و هارمونی‌های گسترده‌تر ایجاد کنند و ارتباط میان نت‌ها را در محدوده‌های بالاتر از اُکتاو بررسی کنند. به عبارت دیگر، این فاصله‌ها باعث غنای صوتی و پیچیدگی بیشتر در ساختار موسیقی می‌شوند و در تحلیل هارمونی، خواندن نت‌ها و تئوری موسیقی نقش مهمی دارند.
