لغت نامه دهخدا ( فاشغة ) فاشغة. [ ش ِ غ َ ] ( ع ص ) برآینده و پوشاننده روی چیزی را. ( از اقرب الموارد ). || ناصیة فاشغة؛ موی پیشانی پراکنده و پریشان. ( منتهی الارب ).
