غیب اموز

( غیب آموز ) غیب آموز. [ غ َ / غ ِ ] ( نف مرکب ) آنکه غیب آموزد. غیب آموزنده. رجوع به غَیب شود:
بر آن رهبان دیر افتاد راهش
که دانا خواند غیب آموز شاهش.نظامی.

( غیب آموز ) ( صفت ) آنکه غیب آموزد تعلیم دهنده مغیبات.