غماز سمرقندی

لغت نامه دهخدا

غماز سمرقندی. [ غ َم ْ ما زِ س َ م َ ق َ ] ( اِخ ) ( ملا... ) شاعر دوره صفوی. وی خدمت عبدالعزیزخان بود. شعرش این است:
آورد شبی جذبه سنبل سوی باغش
در هر قدمی لاله برخ داشت ایاغش
پروانه کند ازپر خود پرده فانوس
گستاخ مبادا که رسد دود چراغش.( از تذکره نصرآبادی ص 441 ).

گزارش محتوای نامناسب